خودت را دوست داشته باش
خودت را دوست داشته باش ، شعار نیست؛ شاید زمانی چنین به نظر می رسید.
اما برای این زمانه که دشواری ها کم نیست، واقعا اگر خودمان را دوست نداشته باشیم، کلاه مان پس معرکه است.
پس از شکست عشقی، پس از جدایی از همسر و بسیاری از موقعیتهای دشوار دیگر؛
مراجعانم را آنقدر غرق شده در این مشکلات می بینم که اولین چیزی که می بینم این است که آنها مدتی است از خود بیگانه شده اند.
گاهی باید زمان داد و هیچکاری جز در حق خود نکرد.
بر این باورم زمان، شفابخش است.
اگر چه تحمل برخی سختیها دشوار است. اما کمتر کسی است که از زمان دادن به خود نتیجه نگرفته باشد.
خودمراقبتی:
خودت را دوست داشته باش، پس به خود اهمیت بده!
خود مراقبتی، یکی از اصول اصلی عشق به خویشتن است.
اهمیت دادن به جسم، جان، قلب و ذهن همگی این پیام را می دهد که:
“من خودم را دوست دارم”، بنابرابن به جسم و روح خود اهمیت می دهم.
خوددلسوزی:
افکار و احساسات عاشقانه نسبت به خود؛
خوددلسوزی یعنی پذیرش کامل خود، چه خوب چه بد؛
خوددلسوزی حتی این توانایی را به ما می دهد که پس از دلسوزی نسبت به خویشتن، این عشق را به دیگران هم نثار کنیم.
خوددلسوزی باعث می شود خود را مانند دیگران ببینیم.
ما بی نقص نیستیم.
خود دلسوزی سبب می شود ماهیت خود را در کنار نقصهایمان و با عشق بپذیریم.
مهربانی نسبت به خویشتن:
یعنی رقم زدن اتفاقات خوب برای خود؛
مهربانی نسبت به خویشتن یعنی زنگ تفریحی که فرد در آن کودک درون خویش را بیدار می کند.
بنابراین در مقابل آینه می ایستد، خود را فوق العاده زیبا می بیند، به خود لبخند می زند، و احساسات منفی خود را از بین می برد.
می توانید از خود بپرسید: چطور مهربانی خودم را به دیگران نشان دهم؟
سپس همان کار را در حق خود انجام دهید. پس خودت را دوست داشته باش و در حق خودت مهربانی کن.
اجازه دهید دیگران شما را دوست داشته باشند.
با واژه متشکرم به خود احترام بگذارید.
وقتی کسی از شما می پرسد کمکی از من ساخته است؟
بگویید بله، چقدر خوب می شود اگر به من کمک کنید.
حتی با لبخند غریبه ای به شما، دیواری که دور خود کشیده اید از بین می رود و عشق به قلبتان راه می یابد.
