1راهکار مفید برای درمان اضطراب
هر چه قدر از روشهای متداول درمانی و آموزشی برای درمان اضطراب استفاده کنیم، هیچ اشکالی ندارد اما باید به 1راهکار مفید برای درمان اضطراب هم توجه کرد.
ریلکسیشن، مدیتیشن، ورزش، رعایت نوع تغذیه و سبک زندگی همه ی اینها خوب است و ضروری؛ و چه بسا برای سرعت بخشیدن به روند درمان، باید همه اینها را رعایت کنیم.
تا جایی که اگر مراجع کننده ای که از شدت اضطراب خود ناراحت است و به مرکز مشاوره مراجعه می کند، گاه پیش می آید مراجعه کننده به روانپزشک ارجاع داده می شود.
یعنی نیاز به دارو درمانی تشخیص داده شده.
بنابراین رعایت همه این موارد ضروری است. کاری نداریم به کسانی که برای کاهش و درمان اضطراب و استرس به سایر روشهای غیر علمی هم پناه می برند!
درمان یا فرار از اضطراب!؟
در ادامه ی بحث 1راهکار مفید برای درمان اضطراب ، اگر تا اینجا متقاعد شده باشیم که روشهای مفید را برای کاهش اضطراب استفاده کنیم، اما نکته مهم این تلاشهای درمانی را نباید فراموش کنیم:
نباید استفاده از این روشها -چه علمی و چه غیر علمی- به معنی فرار از اضطراب باشد.
برخی میگن اونقدر خودمون رو مشغول می کنیم که از اضطراب چیزی نفهمیم!
ایرادی در این روش وجود دارد:
زمانی که شما به روشهای مختلف “پناه می برید” یعنی دارید با ترس و اضطراب از مضطرب بودن، فرار می کنید، خب این فایده ای نداره.
ممکنه بیشتر اضطراب تجربه بشه یا در زمانی دیگر اضطراب را تجربه کنیم و درمانده شویم که پس این همه تمرین و راهکار چه بود!؟
چرا اضطرابم درمان نمی شود؟
چون اصل “پذیرش” اضطراب در وجود ما اتفاق نیفتاده و همش در حال فرار بودیم . گاهی باید “مضطرب بودن” را به عنوان حقیقت پذیرفت.
وقتی شما برای اضطراب نداشتن تلاش می کنید و خود را به هزار راه می زنید، باز مضطرب می شوید ولی اگر برای مضطرب شدن آماده باشید، اتفاقا کمتر تجربه اش خواهید کرد.
معمولا ما می خواهیم احساسهای خوبمان ادامه پیدا کند و احساسهای بدمان به پایان برسد شاید آرزوهایی که برای اطرافیان می کنیم این باور را در ذهنمان میخکوب کرده؛
مثل : همیشه شاد باشید… همیشه به شادی… و از این قبیل جمله ها
در حالی که در عمل چنین اتفاقی نمی افتد و حتی ممکن است درست چند لحظه بعد از یک تجربه شادی ، ناراحت بشویم.
بنابراین اینکه می خواهیم از شر احساس های بد فرار کنیم کمکی به ما نمی کند و بالعکس اولین پاسخ در برابر مشکلات مان قبول کردن بی چون و چرای آنهاست.
مراجعه به مرکز مشاوره روانشناسی
از داشتن اضطراب، هول نشوید، بپذیرید که اضطراب هست و اینکه با هراس و شتاب پناه به روشهای درمانی ببرید شما را درمانده تر از قبل می کند.
در بحث خانواده ی اضطرابها، ما گاهی نگرانی را تجربه می کنیم که ریشه در افکار ما دارد؛ ناراحتی هایی که به افکار و طرز نگرش ما مربوط می شود باید حتما از همین بخش درمان شود.
یعنی باید به مرکز مشاوره مراجعه کنید و در مورد این افکار و احساسات با مشاور و درمانگر گفتگو کنید.
چنین حالتهایی با خوردن قرص پرانول، دیازپوکساید تغییر نمی کند، ممکن است آرامشی را تجربه کنید اما نگرشها و طرز تفکر اضطراب آور همچنان وجود دارد و پس از این داروها می تواند تاثیر منفی خودش را بگذارد.
