فرزندپروری والدین و سلامت روان کودکان
در مورد شیوه های فرزندپروری والدین و سلامت روان کودکان پژوهشهای بسیاری صورت گرفته است.
همخوانی سبک فرزندپروری شما با شخصیت فرزندتان می تواند اضطراب و افسردگی را در کودکان به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
محققان با بررسی سه ساله 214 کودک و مادر دریافتند
که تطبیق سبک های فرزندپروری با شخصیت بچه ها در نشانه های کاهش اضطراب ها و افسردگی نیمی از کودکان نقش است.
شیوه های فرزندپروری شامل دو معیار عمده هستند:
محبت و کنترل والدین.
کنترل والدین آن دسته از رفتارهای والدین را شامل میشود که در خدمت جامعه پذیری (فرایند انتقال ارزشهای اجتماعی از والدین به فرزندان) قرار دارد.
این امر به صورت توانایی والدین در اعمال رهنمود، ثبات، توانایی تحمل رفتارهای نامطلوب (برای مثال فریاد کشیدن، بهانهجویی، گریه و …) و استفاده از مشوقها و تقویتها، نمود دارد.
محبت نیز شامل صمیمیت، علاقه، مهربانی و عاطفه والدین میباشد.
شیوه های فرزندپروری:
بر اساس این دو شاخص مهم، شیوههای فرزند پروری را به سه دسته عمده تقسیم می کنند:
- شیوه مقتدرانه
- شیوه سهل گیرانه
- شیوه استبدادی
اما کودکان در یک رابطه ی با عدم همخوانی سبک فرزندپروری و شخصیت ، دو برابر خطر بیشتری را در ابتلا به افسردگی و اضطراب نشان می دادند.
این پژوهش بر روی بچه های به طور متوسط نه ساله و در دانشگاه واشینگتون انجام گرفت
و نتیجه آن در ماه آگوست منتشر شد و در نشریه روان شناسی نابهنجاری کودکان چاپ گردید.
این مطالعه بر اساس رویکرد فرزندپروری صورت گرفته و به والدین پیشنهاد هایی در مورد کاهش اضطراب و افسردگی کودکان می دهد.
کارا کیف روانشناس دانشگاه واشینگتون معتقد است
“توجه ما معطوف به ویژگی هایی است که کودکان را نسبت به اضطراب و افسردگی آسیب پذیر می سازد.”
و عواملی که در نحوه شکل دادن واکنش های کودکان به سبک های فرزندپروری والدین شان موثر است.
این آسیب پذیری را می توان به نداشتن شناخت صحیح والدین از کودک خود و ویژگی های او نسبت داد.
در این پژوهش بچه هایی که بهتر قادر به کنترل رفتارها و هیجان هایشان بودند، بیشتر احتمال داشت که به اضطراب و افسردگی مبتلا شوند.
اگر آنها والدین بیش از حد کنترل گری می داشتند .
این کودکان زمانی از نظر هیجانی بهتر رفتار می کردند که مادرانشان به آنها خودمختاری بیشتری می دادند.
اما بچه هایی که در تنظیم هیجان ها و رفتارهایشان توانایی کمتری داشتند،
و در نتیجه برون ریزی هیجانی آنها با رفتارهای مشکل آفرین همراه بود نیاز به راهنمایی بیشتر و ساختار تربیتی قوی (سبک مقتدرانه)در فرزندپروری داشتند.