شما والدین انتقادگر داشتید؟

آیا شما والدین انتقادگر داشتید؟ خب، این مساله مهمی است چون انتقاد مداوم در طی فرایند تربیت می تواند اثرات بلندمدتی بر احساس ارزشمندی شما از خودتان و روابط بین فردی تان داشته باشد.

در این مطلب می خواهیم به 14 نشانه ای که می گوید والدین انتقادگر داشتید بپردازیم

انتقاد مکرر در اوایل زندگی می تواند اعتماد به خودتان را سخت کند.

رفتار والدین نه تنها می تواند بر احساس شما نسبت به خود به عنوان یک بزرگسال بلکه بر کیفیت روابط شما تأثیر بگذارد.

بزرگ شدن با والدینی که به شدت انتقادی هستند می تواند اثرات طولانی مدت داشته باشد. شانزده نشانه زیر بر اساس مطالعات تحقیقاتی و همچنین مشاهدات من به عنوان یک روانشناس بدست آمده است:

برای اعتماد به خود مشکل دارید.

یکی از 14 نشانه ای که می گوید شما والدین انتقادگر داشتید مشکل اعتماد به خودتان است.

انتقاد مداوم در اوایل زندگی می تواند این تصور را ایجاد کند که آنچه فکر می کنید، احساس می کنید یا انجام می دهید به نوعی اشتباه است.

در نتیجه اغلب دچار شک و تردید به خود می شوید.

در مواجهه با چالش های جدید مردد هستید.

شک به خود و اعتماد به نفس پایین، اعتماد به توانایی شما را برای انجام یک تلاش جدید دشوار می کند.

شما اغلب از حریم امن خود خارج نمی شوید و ترجیح می دهید به جای خطر شکست، تلاش نکنید

عقب نشینی از اشتباهات، سخت است.

اشتباه کردن یک امر انسانی است، اما زمانی که خطا از آن شماست، به نظر تایید نقص شماست!

حتی یک اشتباه ساده می‌تواند تمام شکست‌های گذشته‌تان را یادآوری کند، زیرا احساس ارزشمندی شما به شدت کاهش می‌یابد.

تمایل دارید کمال گرا باشید.

از دیگر 14 نشانه ای که می گوید والدین انتقادگر داشتید  بحث کمال گرایی است. تلاش‌های شما برای کامل بودن ناشی از غرور در کارتان نیست، بلکه ترس از بهم ریختن و آشکار کردن نارسایی‌تان است

برای انجام یک کار زمان زیادی از شما می گیرد.

انتخاب کارت تولد، لباس، خریدهای شخصی و کادویی، نوشتن مقاله یا هر چیز دیگری می تواند زمان زیادی طول بکشد چرا؟ چون می خواهید از اشتباه جلوگیری کنید.

حتی ممکن است ضرب‌الاجل‌ها را از دست بدهید، زیرا تلاش‌های شما برای انجام «درست» در انجام کارها اختلال ایجاد می‌کند.

مدام عذرخواهی می کنید.

در بحث آیا شما والدین انتقادگر داشتید؟ فراموش نکنید که مادر یا پدرتان به سرعت به شما این احساس را می‌دادند که اشتباه کرده‌اید، در نتیجه در بزرگسالی حتی تکیه کلام تان در بسیاری مواقع عذرخواهی است.

و بنابراین به راحتی می‌توان تصور کرد که دیگران شما را به همین شکل می بینند وقتی دوستانتان به شما می گویند که مجبور نیستید همیشه «متاسفم» بگویید، حتی ممکن است برای گفتن”ببخشید” ، عذرخواهی کنید.

اغلب احساس تدافعی می کنید.

البته شما احساس تدافعی می کنید! شما در کودکی یاد گرفتید که به شدت با حملات احتمالی هماهنگ باشید تا بتوانید در برابر آنها محافظت کنید.

بنابراین به انتقادها و حتی حالت چهره افراد حساس می شوید، از نقد برآشفته می شوید و گارد می گیرید.

این موضوع در بحث ها و مشاجره ها با همسر یا فرزندان خود را نشان می دهد.

برای باور کردن اطرافیان خود مشکل دارید.

حتی زمانی که دوستان و خانواده عشق خود را به شما ابراز می‌کنند، در اعماق وجود شما گمان می‌کنید که به نوعی از شما خسته شده‌اند.

یا اینکه این رفتارشان نمایشی بیش نیست.

یا مثلا الکی هندوانه زیر بغلتان می دهند.

اضطراب اجتماعی زیادی را تجربه می کنید.

در نتیجه عدم اعتماد به دیدگاه مثبت دیگران، اغلب از قضاوت یا انتقاد آنها می ترسید.

ممکن است نگران این باشید که در محل کار خود را خجالت بکشید، خرابکاری کنید یا در مکالمات حرف ناخوشایندی بزنید.

 منتقد درونی خشن دارید.

صدای والدین انتقادی شما درونی می شود و اکنون انتقاد آنها از درون شما می آید. اگر به دقت گوش کنید، ممکن است در صحبت با خود، انعکاس صدای والدینتان را بشنوید! خود انتقادگری یکی از آسیبهای داشتن والدین انتقادگر است.

شما مستعد افسردگی هستید.

یکی دیگر از یکی از 14 نشانه ای که می گوید والدین انتقادگر داشتید بروز نشانه های افسردگی است. تمام آن خودگویی های منفی، احساس بی کفایتی، منتقد درونی و خلاصه نکات فوق آسیب می زند و خلق و خوی شما در نتیجه آسیب می بیند.

متأسفانه ممکن است در نهایت از خود انتقاد کنید، حتی به خاطر اینکه افسرده هستید، و یک مارپیچ رو به پایین از خلق و خوی ضعیف و نفرت از خود ایجاد کنید.

تمایل دارید از دیگران انتقاد کنید.

به همان اندازه که دوست ندارید مورد انتقاد قرار بگیرید، سخت است که این کار را با دیگران انجام ندهید.

شما به راحتی و خودکار متوجه می شوید که عیوب دیگران را می بینید، و انتقاد از خود در نگرش شما نسبت به دیگران منعکس می شود – شاید به عنوان دفاعی در برابر ارزش خود پایین شما.

روابط شما با خواهر و برادرتان تیره است.

مایه تاسف است که رفتار ضعیف والدین اغلب به روابط دشوار خواهر و برادر منتقل می شود.

در حالی که ممکن است از صمیمیت و ارتباط لذت ببرید، اما حس اساسی اعتماد وجود ندارد.

اغلب در مورد چیزها بیش از حد فکر می کنید.

شک به خود و بی اعتمادی باعث می شود که زمان زیادی را در ذهن خود بگذرانید: تجزیه و تحلیل، بررسی، حدس دوم، سوم، چهارم و خلاصه حدسهای بیشماری، بنابراین ذهن تان بیش از حد مشغول است

نیاز به اثبات خود را احساس می کنید.

در یک سطح اولیه، شما احساس نمی کنید که «به اندازه کافی» خوب هستید.

به اندازه کافی باهوش نیستید، به اندازه کافی زیبا به نظر نمی رسید، به اندازه کافی موفق، به اندازه کافی ثروتمند و….

شما سعی می‌کنید این احساسات را با سخت‌کوشی و تلاش بیشتر جبران کنید.

در پایان بحث شما والدین انتقادگر داشتید؟ لازم به ذکر است همه کسانی که با انتقاد از خود بزرگ شده اند، لزوماً همه این نشانه ها را ندارند.

اما اگر شما از جمله کسانی هستید که ویژگی های ذکر شده در این مطلب در مورد شما صدق می کند حتما مدتی وقت بگذارد و با کمک متخصص روانشناس سعی کنید رفتار و نگرش خود را تغییر دهید

و این تمرین کوچک را شروع کنید و از خود بپرسید که آیا امروز یک کار کوچک وجود دارد که می توانید انجام دهید تا مقداری توجه و مهربانی به خود نشان دهید، انگار که شما فردی هستید که شایسته توجه هستید و نه انتقاد.