پیش بینی کننده های ازدواج موفق
یکی از مهم ترین یافته های کلینیکی ما مشاوران این است که کیفیت ارتباط پیش از ازدواج، شاخص فوق العاده ارزشمندی به عنوان یکی از پیش بینی کننده های ازدواج موفق است.
به زبانی ساده، رفتار دو نفر پیش از ازدواج شاخص خوبی است برای این است که پیش بینی کنیم که بعد از ازدواج چگونه با هم برخورد خواهند کرد.
از همین نکته استفاده می کنم بگویم طول مدت آشنایی در کیفیت رابطه هم تاثیر بسزایی دارد.
و اما پیش بینی کننده های ازدواج موفق
به راستی چه عواملی در یک ازدواج موفق همسران موثر هستند؟
- انتظارات واقع بینانه ای از مشکلات ازدواج دارند.
زوجهای موفق با ساده دلی و خوش باوری به سوی ازدواج گام بر نمی دارند.
آنها آگاهند که ارتباط همیشه بی دردسر نخواهد بود و نیست.
زوجهای موفق به این موضوع واقفند که در صورتی زندگی خوشایندی خواهند داشت که با هم برای زندگی تلاش کنند.
خوب ارتباط برقرار می کنند.
زوجهای سازگار، قادرند در مورد آنچه که آزارشان داده حرف بزنند.
حساسیتهای یکدیگر را می فهمند، انتظارات خارق العاده ای ندارند، نمی نشینند تا همسرشان حدس بزند که چه مشکلی پیش آمده.
برای شنیدن و شنیده شدن وقت می گذارند، این یعنی احترام به نیازهای هم و توجه کافی.
تعارضها را به صورت مناسب حل می کنند.
این بخش حتما نیاز به تجربه ارتباطی و یا آموزش مهارتی دارد.
هیچ کس نمی تواند مدعی باشدکه مثلا چون مدیر مجموعه ای است، پس حتما در زندگی زناشویی موفق است.
یا چون سر کار، به همه مشاوره میس دهد و مشکلات دیگران را حل می کند پس توانمند است.
این افکار را دور بریزید و بدانید که زندگی زناشویی و شغلی دو تافته جدا بافته است.
احساس خوبی از شخصیت همسرخود دارند.
این احساس قطعا به معنی است که شناخت کافی از یکدیگر دارند
بر سر ارزش های اخلاقی و مذهبی با یکدیگر توافق دارند.
این توافق، بیش از اینکه صرفا به خاطر علاقه مندی و شیفتگی باشد، از تشابه در دیدگاه های مذهبی طرفین و خانواده های آنها حکایت می کند.
نقش برابر در ارتباط با هم دارند.
برتری طلبی،یکدیگر را نادیده گرفتن، کم ارزش کردن جایگاه یکدیگر، قبول نداشتن همدیگر در نقش ها و مسئولیتها، هیچ کدام در ارتباط زوجهای موفق وجود ندارد.
شباهت های شخصیتی آنها بیش از تفاوت هاست.
این شباهت هاست که افراد در ارتباط با هم، زبان هم را می فهمند، قادر به درک دیگری می شوند.
حال اگر یکی از همسران، نیاز به تفریح بالایی داشته باشد و دیگری نیاز کمتری احساس کند و از باورهای سنتی تری تبعیت کند یقینا قادر به درک نیازهای هم و حتی حرف هم نمی شوند.
شباهتها در رفتار و ویژگی های شخصیتی موجب می شود بهتر و راحت تر به تفاهم برسند.
یکدیگر را تحت فشار قرار نمی دهند و قادر به درک نیازها و انتظارات یکدیگر هستند.
