اخلاق بد همسر در قرنطینه
آدمها را در موقعیتهای خاص می توان بهتر شناخت، قرنطینه یا محدودیت در رفت و آمد ، اخلاق همسران را رو می کند؛ اخلاق بد همسر در قرنطینه یکی از شکایتهای مربوط به این دوران است.
به هر حال، کرونا باعث شد آدمها خود را بهتر نشان دهند.
و یقینا این جمله معروف را از مراجعان خواهیم شنید که “کرونا اومد ما تازه فهمیدیم داریم با چه آدمی زندگی می کنیم.”
اخلاق بد را از دو بُـعد می شود بررسی کرد:
*مشکلات ناشی از بیکاری و قرنطینه( یکجور احساس بلاتکلیفی)
که بعضی ها نسبت به شرایطی که در آن احساس بلاتکلیفی می کنند آستانه تحملشان پایین می آید.
*دوم، ویژگیهای شخصیتی که در برخی دشواری ها خود را نشان می دهد.
در هر دو یک وجه اشتراک هست و آن شخصیت.
و یک وجهی هست که تطبیق دادن ممکن است زمان بر باشد. و آن بحرانی است که کرونا ایجاد کرده.
اگر همسری(منظورم خانمهاست) بگوید من چطور خودم را سازگار کردم انتظار دارم شوهرم هم خودش را وفق دهد، یک شکایت از اخلاق بد همسر در این جمله نهفته است و حق هم هست.
اما یک نگاهی هست که فاقد همدلی است، چون همه مثل هم نیستند. پس بابد فرصت داد.
شاید برای آقایان وفق دادن سخت تر باشد(به استثنای برخی شخصیتها)
چون عادت دارند یک ریتم مشخصی را در روز داشته باشند یعنی ساعت مشخصی سر کار بروند و بیایند.
شخصیتهای سازگار در مدیریت بحران
یقینا انعطاف پذیری، خلاقیت و مسئولیت پذیری فاکتور هایی هستند که کمک می کند افراد خود را با شرایط وفق دهند.
کودک درون فعال و شاد خیلی کمک می کند به برقراری یک روحیه خوب و شاد.
افرادی که در ایجاد انگیزه برای خود، به منابع بیرونی وابسته هستند می گویند: حالا صبر کن ببینیم چی میشه…
برای کی تیـپ بزنم، من که جایی نمیرم….
و افرادی که روحیه خوب برای خودشان مهم است و به دیگران هم انگیزه می دهند، افرادی هستند که حال خودشان و اطرافیان را هم خوب می کنند.
آدمهای گرمی هستند که اطرافیان را به ورزش گروهی یا بازی دسته جمعی دعوت می کنند.
اما اگر این ویژگیها نبود، چه کنیم؟
شخصیتهای نـــاسازگار در مدیریت بحران
برخی آنقدر ناسازگارند که اصولا فقط می توان نتیجه گرفت که نمی شود با آنها زندگی کرد.
خواننده می فهمد در مورد یک عده خاص صحبت می کنیم.
در واقع آدمهایی هستند که کرونا بهانه ای می شود که ما با آنها اتمام حجت کنیم.
یعنی این اندازه به اصطلاح عرصه را بر اطرافیان تنگ می کنند.
به هر حال قویا معتقدم دوران کرونا دوران تسویه حساب با این آدمهاست؛
نامنعطف، بیش از حد جدی، طلبکار، اهل لجبازی و قهرهای “زیاد”، و به هر صورت در یک کلمه خلاصه می شود، نابـالغ
از دید دیگری نگاه کنیم
اما برخی منعطف تر هستند و نمی شود بساط زندگی را صرفا به دلیل دیدن یک اخلاق بد جمع کرد.
ولی الان وقت بچه بازی نیست(از خواننده عذر خواهی کنم چون گاهی نمی شود آکادمیک حرف زد)
منظورم این است که وقت این نیست لج کنیم اگر انتقادی به ما می شود، در جواب بگوییم تو هم اخلاق گندتو عوض کن.
نه تنها الان که هیچ زمانی ولی الان که به خاطر کرونا وضعیت تغییر کرده هم نمی شود انتقاد را با انتقاد جواب داد.
هم باید بلد باشیم نحوه انتقاد کردن را ؛
و این یعنی چه؟
یعنی باید بدانیم امروز با چه لحنی و به چه میزان با همسرم حرف زدم، اگر انصافا غر زدنم بیشتر بود، برای امروز بسه!
همین که ساکت بود و به من نپرید، خوبه.
همین که فقط خودش را کمی جمع کرد، بسه
گاهی من باید جامو عوض کنم و به بهانه سر زدن به بچه ها حال و هوامو عوض کنم تا همه ایرادهای همسرم رو نبینم.
یا دوش بگیرم که کمی برای خودم خلوت کرده باشم، تا فاصله هم گرفته باشم از اطرافیانم
حالا که شارژ شدم می توانم با کلام بهتر حتی عاشقانه، انتقاد کنم یا شاید من باید بپذیرم که تمام تلاشم تغییر دادن همسرم است و انگار که من برخی مسائل و واقعیتها را نپذیرفتم!
و بسیاری راههای دیگر
که برای بررسی درست بودن کدام احتمال، حتما سعی کنید از مشاور خانواده یا زوج درمانگر کمک بگیرید.
