پذیرش چیست؟
پذیرش چیست؟ و در رابطه ی همسران چگونه تعریف می شود؟
اگر تا به حال عاشق شده اید، لازم نیست ما به شما بگوییم که عشق چه تجربه ی شورانگیزی است!
هیچ چیز با این فوران شور و شیدایی قابل مقایسه نیست.
همه چیز خوب است.
دنیا به شما چشمک می زند. و زندگی (به خصوص زندگی شما)پر از معنا می شود.
بعد روزی فرا می رسد که متوجه می شوید، شوهرتان موقع غذا خوردن دهانش صدا می دهد.
یا به موقع حمام نمی رود و در نتیجه نظافت را رعایت نمی کند.
بر خلاف شما به شدت عاشق تماشای فوتبال است، هر باشگاهی که می خواهد باشد، فرق نمی کند.
زمانی می رسد که به اتاق نشیمن نگاه می کنید و می بینید جایی که روزی لیلی و مجنون را می دیدید، یک آدم معمولی نشسته است!
واقعیت چیست؟
واقعیت این است که باید به عشق واقعی یا حقیقی نگاه کرد و به دنبالش بود، نه عشق رویایی.
و در عشق واقعی، یک دشواری وجود دارد.
آن این است که عشق ورزیدن به آنچه دوست داشتنی می بینیمش آسان و به آنچه دوست داشتنی نمی بینیمش، بسیار دشوار است.
واقعیت این است که ما ویژگیهایی از همسرمان را که به نظرمان غیر جذاب است، دوست نداریم.
اما موضوع این است که همه ما ویژگیهایی داریم که دوست داشتنی نیستند.
پس تکلیف عشق چیست؟
پختگی و بلوغ در عشق و شخصیت فردی ما موجب می شود بتوانید با هر دو جنبه از شخصیت پارتنرمان رابطه بگیریم، چون می دانیم که هیچ کس کامل نیست.
خودمان هم کامل نیستیم و در یک رابطه، پارتنر ما هم باید ویژگیهایی دوست نداشتنی ما را تحمل کند.
نکند مطمئنید که خیلی کامل هستید!!؟
برای همین لازم است طوری عشق بورزیم که برای هر دو بخش(جنبه های دوست داشتنی و دوست نداشتنی) عشقی واقعی باشد.
عشق واقعی نیازمند میزان متناسبی از پذیرش است.
تعریف پذیرش
پذیرش را می توان اینگونه تعریف کرد:
«نگرشی ذهنی که در آن چیزی باورپذیر است و باید آن را به عنوان یک واقعیت پذیرفت»
یا
«عمل پذیرفتن همراه توافق»
به مثال زیر دقت کنید:
پریسا مشکلی در پذیرفتن علاقه مفرط همسرش به تماشای فوتبال ندارد. باورپذیر است زیرا می داند که واقعیت دارد.
با این وجود موافقت با این حد از تماشای تلویزیون برایش سخت و خسته کننده است.
برخی تصور می کنند که وقتی صحبت از پذیرفتن یک رفتار خاص یا موقعیت می شود، پس حتما باید کاملا شاد و راضی باشیم.
خیر؛
پذیرش نه به معنای تسلیم شدن است و پذیرفتن بی چون و چرا ، چرا که اراده ی بیشتری در آن است و نه به معنی نداشتن احساس نارضایتی.
اول از همه اینکه شما تصمیم گرفته اید، انتخابی کنید، پس به گزینه ای خوشامد گفتید.
هیچ کس شما را مجبور به این کار نمی کند.
فقط خودتان هستید که انتخاب می کنید در رابطه بمانید یا نمانید.
بنابراین آیا انتخاب می کنید که به طور رضایت مندانه، تمامیت همسر یا پارتنرتان را دریافت کنید.
سخت ترین بخش پذیرش!
سخت ترین بخش پذیرش وقتی است که همسرتان کاری می کند یا چیزی می گوید که باب میلتان نیست.
درست مثل علاقه ی مفرط همسرتان به فوتبال!
و شما می خواهید احساس ناراحتی، ناامیدی و خشم خود را بپذیرید.
با این فکر خودتان را دلداری ندهید که وقتی به حالت پذیرش رسیدید، دیگر این چیزها اذیتتان نمی کند.
حتما شما را اذیت خواهد کرد. دوست شان نخواهید داشت.آرزو می کنید ای کاش وجود نمی داشتند.
اما هستند و اذیت خواهید شد. ولی فعالانه مدیریت می کنید. پذیرش یعنی قبول احساسات ناخوشایند.
پذیرش یعنی چیزی کاملا لذت بخش وجود ندارد.
