من در نگاه دیگران
دیگران در مورد من چه فکر می کنند؟ من در نگاه دیگران چطورم؟
در این مطلب می خواهم در مورد برداشت دیگران از خودمان کمی صحبت کنم.
ما هنگام فکر کردن به دنیای اجتماعی و مفهوم کردن آن، فقط اسناد نمی دهیم بلکه ادراک اجتماعی هم داریم.
برای مثال در مورد دیگران برداشت هایی می کنیم؛
با مقایسه کردن خودمان با دیگران، خودشناسی می کنیم و خودمان را به نحوی ارائه می دهیم که بر ادراک دیگران از خودمان تاثیر بگذاریم.
این بخشی از فرایندی است که از آن به عنوان “ادراک اجتماعی” یاد می شود.
از سوی دیگر، بعضی آدمها برای برداشت دیگران راجع به خودشان اهمیت زیادی قائلند و برخی در این مورد خیلی دقت به خرج می دهند.
تا حدی که “ذهن خوانی” می کنند.
به این می گویند “بازبینی خود”
یعنی توجه کردن به برداشتهایی که راجع به خودمان در دیگران ایجاد می کنیم.
بازیگران سینما بهترین بازبینی کنندگانِ خود هستند.
آدمهایی که در بازبینی خودشان خیلی ماهرند، دنبال اطلاعات جمع کردن درباره روشهای مناسب نمایش خود هستند
و وقت زیادی صرف خواندن افکار و رفتار دیگران می کنند.
حالا سوال این است که این بازبینی خود با این تعریفی که کردیم خوب است یا نه؟
پاسخ:
این کار نه خوب است و نه کاملا بد.
چرا که هیچ کدام از ما بدون در نظر گرفتن انتظارات و عقاید دیگران نمی توانیم عضو موفق جامعه و خانواده باشیم.
پس تا حدی نیاز به بازبینی خود داریم.
اما اگر بیش از حد در این روش غرق شده باشیم و نمره زیادی کسب کنیم، چه می شود؟
در این صورت خطری که وجود دارد این است که انرژی صرف شده برای بازبینی خود از مقدار انرژی و نیرویی که برای فهمیدن خودمان می گذاریم ، کمتر شود.
برای اینکه ببینید چقدر در بازبینی خودتان ماهرید و به تعبیری دیگر چقدر به خود مشغولید و ذهن خوانی می کنید، پرسشنامه زیر را به دقت جواب دهید:
روی عکس زیر کیلیک کنید
