چهار اصل مهم در تغییر سبک زندگی

چهار اصل مهم در تغییر سبک زندگی هدفش تغییر سبک و الگوهای زندگی است.

سبک و روش زندگی از الگوهای فرهنگی، رفتاری و عادت های ما شکل می گیرد که ما به نحوی روزمره، آن را در زندگی فردی و اجتماعی خود به کار می گیریم.

سبک و روشی که همه ی ما به واسطه ی کنش های اجتماعی متقابل با والدین، خانواده، دوستان، همسالان، آشنایان و رسانه های جمعی دریافت کرده و می آموزیم. اما هر از گاهی این سبک زندگی نیاز به تحول دارد و به عبارتی تغییر سبک زندگی هر از گاهی ضروری است.

چون خواه ناخواه دستخوش چالش ها، رخوت ها، کدورت ها و استرس ها می شود.

همزمان با آغاز بهار، تغییر را آغاز کنیم.

همانطور که رشد می کنیم ذهن مان هم رشد می کند و آکنده از تجربه هایی می شود که از محیط پیرامون درک و دریافت کرده است.

تجربه ها، به تدریج به قواعد زیربنایی و فرض هایی تبدیل می شود،

مثل اینکه «برای اینکه ارزشمند باشم باید تایید و تحسین همگان را جلب کنم» ….. یا « من دوست داشتنی نیستم» البته می تواند مثبت و سازنده هم باشد.

اما شکل مثبت آن اکتسابی است و نیاز به تمرین و ممارست دارد. بهتر است به شکل دیگری بیان کنم؛

“توجه”ذاستعدادی است که سبب می شود تا بر آنچه مایل هستیم تمرکز کنیم و آن را بشناسیم.

می توان به طور همزمان مطالب بسیاری را دریافت کرد.

اما با استفاده از تمرکز می توانیم آنچه را که دنبالش هستیم در ذهنمان نگه داریم.

بزرگترها توجه ما را جلب و با تکرار اطلاعات، آن را در ذهن ما حک می کنند و اکنون به این نتیجه می رسیم که آنچه آموختبم از این راه بوده است. اما آیا این آموخته ها نباید تغییر کند!؟

تغییر از نگرش آغاز می شود.

توجه و حافظه همه ی ما انتخابی عمل می کند و بیشتر احتمال دارد که ما اطلاعاتی را مورد توجه قرار بدهیم که با قواعد زیربنایی مان که از گذشته شکل گرفته همخوانی داشته باشد

و به این ترتیب نگرش ما نسبت به دنیای اطراف نه تنها شکل می گیرد که تحکیم می شود.

متاسفانه زمانی می فهمیم که نگرش های منفی در ذهنمان جا خوش کرده که در اثر حوادث یا تغییرات زندگی خودش را نشان دهد.

بنابراین قواعد زیربنایی و باورها، می تواند موذی باشد و خودش را تا زمانی که تجربه هایی پیش نیاید نشان ندهد.

اما از آن پس، به اراده ی ما و شخصیت ما بستگی دارد و اینکه اجازه بدهیم همچنان آسیب بخوریم

و سراسر وجودمان را رخوت و سستی فرا بگیرد یا برعکس، پذیرفتیم که می بایست برای تغییر سبک زندگی و رفتارمان تحولی ایجاد کنیم اگر چه این مسیر ممکن است دشوار هم باشد.

به باور من پذیرش تغییر زمانی صورت می گیرد که به این نتیجه برسید:

که اگر نگرش فعلی، دستاورد بهتری نداشت و چیزی را عوض نکرد ، یعنی چیزی جز زباله ی فکری برایتان نبوده، آیا زباله را نگه می دارید!؟

پس فرصت ها را برای تغییر از دست ندهید گاهی همین بهار بهانه ای می شود تا لباس کهنه ی اندیشه را دور بیندازیم.

تا اینجا با یکی از چهار اصل تغییر سبک زندگی آشنا شدیم، یعنی تغییر نگرش.

از احساس های بد دوری کنیم

اگر نگرش های خود را تغییر ندهیم و اصل پذیرش در نیاز به تغییر را نخواهیم قبول کنیم،

به تدریج سراسر وجودمان را حال و احساس بد فرا می گیرد،

یکی از چهار اصل مهم در تغییر سبک زندگی همین است که بتوانیم از احساس های بد فاصله بگیریم.

متوجه می شوید احساس چطور به اصل نخست یعنی نگرش وابسته است؟

ذهن بشر همچون مزرعه ای بارور است که دائما در آن بذر کاشته می شود، بذر عقاید و مفاهیم؛

با کاشتن هر بذر، اندیشه ای کاشته می شود که رفته رفته رشد می کند،

اما مسأله این است که بذرهایی که در گذشته در ذهنمان کاشته اند .

بذرهایی از قبیل ترس و باید و نباید و سایر نگرش های ناخوشایند بوده است؛

اکنون این ما هستیم که بخواهیم آنها را تغییر دهیم پیش از اینکه احساس های ما را دستکاری کند پس تغییر سبک زندگی در این مرحله خود را نشان می دهد.

به طور کلی در کلینیک های مشاوره از جمله کلینیک مشاوره من مراجعان به این دلیل وارد فرایند آموزش و درمان می شوند که احساس ها، رفتار و روابط بین فردی آنها مختل شده است حال باید بدانند که:

افکار و احساس ها پدیده هایی متمایز هستند.
افکار هر فرد، احساس ها و رفتارهای او را بوجود می آورد.

ما در کلینیک افکاری را که باعث تولید هیجان و احساس می شود مورد چالش قرار می دهیم

و مراجعان در صورتی که آزرده از سبک زندگی خود هستند و حال بدشان را متاثر از آن می دانند، می توانند امیدوار باشند

در صورتی که عزم و اراده ی قوی و ایمان داشته باشند می توانند چهار اصل مهم در تغییر سبک زندگی را عملی سازند.

ایمان خود را قوی سازیم

ایمان ، تصدیق و اعتقاد قلبی به کسی یاچیزی است.

ایمان باعث تغییر می‌شود چون همانگونه تعریف آن نشان می دهد تصدیق و اعتقاد قلبی مهم ترین عنصر آن است؛

تصدیق و پذیرش اینکه وقت آن رسیده که تغییر کنیم و اعتقاد قلبی به آمادگی برای تحول داشته باشیم.

در این صورت آماده می شویم تا بذرهایی بکاریم که احساس های مطبوعی چون عشق و مهربانی به ارمغان می آوزند

انعطاف پذیرتر شویم

وقتی در کلینیک از مراجعان آزمون های شخصیت می گیریم چه برای هدفی چون پیش از ازدواج یا خودشناسی، یکی از ویژگی هایی که مدنظز هست برای آمادگی رویارویی با آن هدف مهم، انعطاف پذیری شخصیتی است. تعریف شخصیت را که می دانید؟

شخصیت را می‌توان آن الگوهای معین و مشخصی از تفکر، هیجان و رفتار تعریف کرد

که سبک شخصی فرد را در تعامل با محیط اجتماعی و مادی‌اش رقم می‌زنند.

به عبارت دیگر شخصیت شامل ویژگی‌های نسبتاً با ثبات و پایدار است

که در توصیف آن‌ها از صفاتی همچون زودرنج، مضطرب، پر حرف، درونگرا و برون‌گرا و غیره استفاده می‌شود.

انعطاف پذیری به میزان تجربه پذیری فرد در مواجهه با محرک ها یا حوادث پیرامون گفته می شود.

اینکه چقدر ظرفیت تجربه پذیری را داریم و حاضریم عوامل مختلف را بررسی کنیم،

نه اینکه سریعا سراغ باورهای جزمی و سخت خود برویم که همانطور که گفتیم از گذشته نشأت گرفته است.

با تجدید نظر روی پاسخ های مان به دیگران، نوع و میزان روابطی که برفرار می کنیم،

موفقیت یا شکست در روابط و تحلیل آن متوجه می شویم

چقدر سهم “بایدها و نباید ها” و سایر عبارت هایی که بوی خشک و تعصب می دهد در زندگی مان جا داشته است یا دارد.

تغییر در زندگی مثل برقراری یک رابطه یا ازدواج، مسلما مستلزم انعطاف پذیری است،

زیرا یک رابطه موفق یعنی، داشتن قدرت مذاکره ، در نظر گرفتن راه حل های مختلف، به تعویق انداختن قضاوت و برچسب زدن است.