درباره نوروفیدبک
پیش از این مطلب، بارها در همین سایت و وبلاگها درباره نوروفیدبک توضیحاتی دادم و اینکه نه فقط نوروفیدبک بلکه اگر قصد داشته باشید هر روش درمانی را به کار بگیرید باید همه ی توصیه های مرتبط با سلامتی را رعایت کنید.
این نکته از این رو مهم است که برخی تصور می کنند چون برای نوروفیدبک هزینه می کنند و وقت می گذارند، باید از این روش متوقع باشند.
مثل اینکه باید حتما تاثیر بگذارد.
شاید برخی بگویند من دیگر فرصت کارهای دیگری را ندارم.
در حالی که خواننده این مطلب اگر برای درمان اضطراب خود مراجعه می کند می بایست رویکردهای مرتبط با درمان اضطراب را انجام دهد.
و ارزیابی دقیقی از امکان پیشرفت خود داشته باشد.
به این معنی که شرایط شخصی و محیطی او باید مستعد پیشرفت باشد.
ولی اگر این شخص در محیطی پر تنش زندگی می کند
مثلا همسری سرزنشگر دارد یا انتقال دهنده استرس است احتمال اینکه به تنهایی از نوروفیدبک نتیجه بگیرد کم است.
چنین شخصی، شانس موفقیتش در درمان کم است.
نه فقط نوروفیدبک، بلکه اگر چنین فردی دارو هم مصرف کند ولی رابطه پر تنش کماکان ادامه داشته باشد مصرف این دارو می تواند مادام العمر شود.
تعهد و هدف داشتن
کسانی که با اعتقاد راسخ به سمت نوروفیدبک مراجعه می کنند بیشتر نتیجه می گیرند.
کسانی که شرکت کننده المپیاد هستند، تیم های شطرنج، تیراندازی و یا هر برنامه ای که دارای آزمون و سنجش پیشرفت می باشد، انگیزه قوی برای شرکت کننده در جلسه های نوروفیدبک ایجاد می کند.
چنین افرادی چون با اعتقادی راسخ می آیند و روزه شک دار نمی گیرند،
داوطلب های موفق تری برای پیشرفت در زمینه ی کاهش استرس یا افزایش تمرکز حواس هستند.
ار این جمله می توان این طور استنباط کرد که بزرگسالان بیش از کودکان، احتمال موفقیت دارند.
زیرا با انگیزه و قصدی آگاهانه مراجعه می کنند تا کودکان که معمولا به این جلسات آورده می شوند!!
